۱۳۸۹ دی ۱۹, یکشنبه

اعدام بد است، برای هر آنکه من می­خواهم!

http://beyani.net/nevisande.php?id=2883

باز هم اعدام. بیشترمان عادت کرده­ایم، آنقدر که تا خبر دقیق اجرای حکم را در یکی دو روز آینده نشنویم، به زندانی بودن طرف کفایت می­کنیم. "فقط اعدام نشود، حبس اشکالی ندارد." شاید این آرزوی خود زندانی هم باشد، فقط اعدامم نکنند، حبس را تحمل می­کنم، به هر حال خدا بزرگ است. خدایی درمانده که خودش هم هیچ قدرتی ندارد. خدایی که خداباوران را بعد از اجرای حکم اعدام صبوری می­دهد. خدایی که حقوق بشر سرش نمی­شود. خدایی که گیج و منگ مشغول تخته نردش است و مسئولیتی در قبال کارهایش نمی­پذیرد. اگر خدا را ول کنم باید سراغ موجوداتی بروم که میگویند نه به اعدام! کمپین راه می­اندازند و از تمام دنیا انتظار دارند که کمپینشان و حقوق بشرشان را به رسمیت بشناسند. آنهایی که از تمام مردم دنیا انتظار دارند از تجمعاتشان حمایت کنند، اما خودشان از کمترین کمپینی هم که متعلق به کشورهایی چون بنگلادش و سریلانکاست، حمایت نمی­کنند. حکم اعدام هیچ انسان دیگری را در نقاط دیگر دنیا محکوم نمی­کنند. مردمی که همین دو هفته پیش هم در مقابل اعدام ناگهانی 20 همشهری خود که متهم به عضویت در جندالله بودند سکوت اختیار کردند و شاید حکم اعدام را حقشان دانستند. همین مردمی که می­گویند نه به اعدام! آری! همین مردم. فرادا صبح زود شاید عزیز دیگری به جرم سیاسی به دار آویخته شود. بیگمان کاری از دستمان برنمی­آید، بیگمان دوست داریم به سفارتخانه­های ایران حمله کنیم و خشم خود را بیرون بریزیم. بیگمان همه ناراحتیم و برای مدتی ناراحت! تا اعدام بعدی,,,,,(لطفا برای ادامه مقاله به لینک بالا مراجعه فرمائید)




هیچ نظری موجود نیست: